Thursday, September 9, 2010

မမ...................ကေလးမေလးက ေနာက္မွ ကြ်န္မကိုသိုင္းဖက္ၿပီးေၿပာသည္။ ကြ်န္မတခ်က္ၿပံဳးလွည္႔ၾကည္႔ၿပီး သူမအားရင္ခြင္ထဲ ဆဲြသြင္းလုိက္သည္။ ဒီေလာက္ၾကာသည္အထိ အတူေနလာေသာ္လည္း ကြ်န္မသူမ၏ အရိပ္အကဲကို မသိေသးသည္႔အတြက္ ကိုယ္႕ကိုယ္ကို အၿပစ္တင္ရေပလိမ္႔မည္။ အမွန္ဆုိလွ်င္ ကြ်န္မသိသင္႔သည္။ သူမေခၚလုိက္ေသာ မမဆိုသည္႔ ေနာက္ကြယ္တြင္ ေၾကကဲြမွုတစ္ခု ခုိေအာင္းေနသည္ကို ကြ်န္မ သိသင္႔သည္။ဟုတ္ပါသည္...သူမေၾကကဲြေနခဲ႔ပါသည္။
"မမ.....ညီမေလးတို႕ ညီအစ္မသံုးေယာက္ ကေလးၿမိဳ႕ကုိ ေနာက္တပါတ္ထဲသြားရမယ္မ......ေမေမကေတာ႕ ရန္ကုန္မွာပဲေနခဲ႔လိမ္႔မယ္..... ေဖေဖကေတာ႕ ဗန္းေမာ္ကိုၿပန္သြားရလိမ္႕မယ္.....မ။ ကေလးမွာက ညီမေလးအေဒၚေတြ ရွိတယ္။ သူတို႕က သေဘာအရမ္းေကာင္းႀကတယ္မရဲ႕"
ကြ်န္မ လံုး၀မထင္မွတ္ထားတဲ႕ အခ်ိန္တြင္ ၾကားလုိက္ရခ်ိန္မွာ ကြ်န္မ အလြန္အံၾသသြားမိသည္။ ပံုမွန္ဆုိ သူမငုိေပလိမ္႔မယ္ ဒါေပမယ္႔ ဒီတစ္ၾကိမ္သူမ မငိုပါေခ်။ သူမေၾကကဲြေနဟန္ရွိေသာ္လည္း မငိုေတာ႔ေခ်....ငိုအားသန္ေသာ ဒီကေလးမေလး...အရြယ္နွင္႔မမွ်ေအာင္ ေလာကဓံခံရေသာ ဒီကေလးမေလး.. ဒီတစ္ၾကိမ္ေတာ႔ မငိုေတာ႔ေခ်.......
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ဒီေန႕သည္ ကေလးမေလး ကေလးၿမိဳ႕ကိုသြားမည္႔ေန႕ၿဖစ္သည္။ သူမက ကြ်န္မကို ကေလးၿမိဳ႕ကို လုိက္ဖုိ႔ေခၚေနသည္။ ဟုတ္ပါသည္ ကြ်န္မလည္း ထုိကေလးမေလးအား အလြန္ပင္ သံေယာဇဥ္တြယ္ေနမိသည္။ သို႔ေသာ္ ကြ်န္မဘ၀ကိုကား ကြ်န္မ မပိုင္။ ကြ်န္မ ဘာမွမေၿပာေတာ႔ပဲ ၿပံဳးေနလိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ သူမက "ဟုတ္တယ္ေနာ္မ မ..မွာမွ ေလယာဥ္လက္မွတ္မရွိတာေနာ္.. ေလယာဥ္လက္မွတ္က ေစ်းၾကီးတယ္မရဲ႕ ... ညီမေလးစုထားတာနဲ႕လည္းမေလာက္လို႔ ေလာက္ရင္ မကိုပါ တခါတည္းေခၚသြားတယ္သိလား..." ကြ်န္မ ရယ္လိုက္မိသည္။ " မရယ္ ညီမေလး ဖုန္းေတာ႕ဆက္မွာေပါ႔" တဲ႔ေလ....
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ကြ်န္မ ေလယာဥ္ကြင္းကို လုိက္ပို႔ခြင္႔မရွိပါ....ေနာက္ထပ္သူမနွင္႔ ေတြ႔ရဖုိ႔လည္း မေသခ်ာေတာ႔ပါ....ေနာက္ၿပီး...ကြ်န္မ ဘယ္ကိုသြားလုိ႔ ဘယ္ကိုလာရမွန္းလည္းမသိပါ....ကြ်န္မစဥ္းစားေနခိုက္ ကြ်န္မေခါင္းေတြမူးလာသည္။ ကြ်န္မ ေခါင္း...ေတြ....မူး....လာ.......
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ကြ်န္မ ၿပန္သတိရလာခ်ိန္တြင္ ကြ်န္မနွင္႔ မရင္းနွီးေသာ ေနရာသို႔ေရာက္ေနသည္။ ဒီတစ္ခါလည္း ကြ်န္မ ထပ္ၿပီးေတာ႕ ကေလးမေလးတစ္ေယာက္အား ထပ္ၿပီး ေစာင္႔ေရွာက္ရေပဦးမယ္....ကြ်န္မ၏တာ၀န္ကို ေက်ပြန္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရေပဦးမယ္....ဒီတစ္ခါေတာ႕ ကြ်န္မ ေစာင္႔ေရွာက္ရမည္႔ ေကာင္မေလးေနာက္ တေကာက္ေကာက္လုိက္ခြင္႔ရွိသည္။ ကြ်န္မ အနီးကပ္ေစာင္႔ေရွာက္ခြင္႔ရွိေပသည္။
တစ္ေန႕ကြ်န္မ ေစာင္႔ေရွာက္ေနသည္႔ ေကာင္မေလးေက်ာင္းသို႔ လုိက္သြားတုန္း....
"မ....." ကြ်န္မလွည္႔ၾကည္႔လုိက္မိသည္။ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က ကြ်န္မကိုေခၚေနၿခင္းၿဖစ္သည္။ သာမန္ဆုိလွ်င္ ကြ်န္မကို လူသားတုိ႕မၿမင္ရေခ်။ ထိုေကာင္မေလးက ကြ်န္မကိုၿမင္သည္။ ကြ်န္မ အလြန္ပင္ အံၾသမိသည္။ " မ.. ညီမေလးကို မမွတ္မိဘူးလား" ကြ်န္မ ၀မ္းသာသြားသည္.. ကြ်န္မအရင္တခ်ိန္က ေစာင္႔ေရွာက္ေပးခဲ႔ေသာ ကေလးမေလး...ဟုတ္သည္ ကြ်န္မ သူမ၏ ေၿပာင္းလဲသြားေသာ ရုပ္သြင္ကို မမွတ္ေတာ႔ေသာ္လည္း သူမ၏ အသံကိုမွတ္မိသည္။ ဟုတ္သည္ ထုိကေလးမေလးပင္။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
" ဟိတ္.....................................အရင္တုန္းကလုိပဲ ငိုေသးလား " ဟု ကြ်န္မက ခ်စ္စနိုးနဲ႕ေခါင္းကိုအသာအယာပြတ္ၿပီးေမးလုိက္မိသည္။ သူမနွင္႔ အဆက္အသြယ္ၿပတ္သြားေသာ ခဏတာအတြင္း ဆယ္စုနွစ္ဆုိေသာ ကာလတစ္ခုကို ေက်ာ္လြန္သြားခဲ႔မွန္း ကြ်န္မ မသိခဲ႔ေခ်....သူမက ကြ်န္မကို ၿပံဳးၿပသည္။ ကြ်န္မတုိ႕နွစ္ေယာက္ ၾကာၾကာေတာင္ ေတြ႕ခြင္႔မရလုိက္ပါေခ်။ သူမေက်ာင္းတက္စရာရွိေသးသည္ဟု ဆုိလာေသာေၾကာင္႔ ကြ်န္မတို႕ လမ္းခဲြခဲ႔ၾကသည္။ ယခုကြ်န္မ၏တာ၀န္သည္လည္း ၿပီးဆံုးေတာ႕မည္ ၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ ကြ်န္မ ၿမန္မာနုိင္ငံၿပန္လွ်င္ အိမ္ကိုဘာမွာဦးမလဲဟု ေမးလုိက္ေသာအခါ " မမ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ညီမေလး အေမကိုေၿပာေပးလုိက္ပါေနာ္............... ညီမေလး မငိုေတာ႔ပါဘူးလို႔....ညီမေလး အရင္လုိ မငိုေတာ႔ပါဘူးလို႔ ညီမေလး အခက္အခဲေတြကို ငုိၿပီး မေၿဖရွင္းေတာ႔ပါဘူးလို႔.... ေၿပာၿဖစ္ေအာင္ေၿပာလုိက္ပါေနာ္ ဆက္ဆက္ေၿပာေပးလုိက္ပါေနာ္ မ"